Rok 1950
Centralne Biuro Konstrukcji Maszyn Górniczych
Centralne Biuro Konstrukcji Maszyn Górniczych zostało utworzone na mocy Zarządzenia Ministra Górnictwa z 5 maja 1950 roku. Był to początek tworzenia form organizacyjnych i technicznych zaplecza konstrukcyjnego i badawczego polskiego górnictwa, mechanizacji procesów wydobywczych węgla kamiennego oraz tworzenia przemysłu maszyn górniczych. Rok 1950 należy uznać za początek działalności Instytutu KOMAG.
Dyrektorem Centralnego Biura Konstrukcji Maszyn Górniczych został Janusz Dietrych, profesor Politechniki Śląskiej, inżynier mechanik, specjalista teorii konstrukcji maszyn. Funkcję tę sprawował do 1952 roku.
Rozpoczęły się prace konstrukcyjne nad kombajnami węglowymi wzorowanymi na konstrukcji kombajnu Donbass. Powstał pierwszy zbudowany w kraju kombajn KW-52.
W 1950 roku powołano Dział Normalizacji Centralnego Biura Konstrukcji Maszyn Górniczych. W latach 1950-1956 pod kierownictwem Andrzeja Mikuckiego opracowywano normy oraz dokumentację szeregu urządzeń typowych jak skrzynie przekładniowe, wozy kopalniane, urządzenia wyciągowe i przyszybowe.
Rok 1951
Biuro Konstrukcji Maszyn Górniczych
Na podstawie Zarządzenia Ministra Górnictwa nr 82 z dnia 1 stycznia 1951 r. przemianowano Centralne Biuro Konstrukcji Maszyn Górniczych w Biuro Konstrukcji Maszyn Górniczych.
W 1951 r. ukonsytuowała się Rada Naukowa Biura Konstrukcji Maszyn Górniczych. Pierwszym Przewodniczącym Rady został ówczesny V-Minister Ministerstwa Górnictwa i Energetyki mgr inż. Mieczysław Lesz (do 1953 roku), następnie funkcję tę w latach 1954-1955 objął mgr inż. Franciszek Jopek, a od 1955 do 1960 mgr inż. Jan Mitręga.
W Trybunie Robotniczej nr 309 z 1951 roku ukazał się wywiad z Januszem Dietrychem, w którym wspomina o współpracy między Biurem Konstrukcji Maszyn Górniczych a producentami maszyn górniczych.
Rok 1952
Dyrektorem Biura Konstrukcji Maszyn Górniczych został pionier mechanizacji i koncentracji wybierania złóż w górnictwie węgla kamiennego w Polsce, doc mgr inż. Jan Zyzak i pozostał nim do roku 1961.
W tym czasie powstały pierwsze opracowania dokumentacji technicznej o numerze G, np:
- G13-2a Wiertarka udarowa pow. WUP-28
- G03-15 Wrębiarka uniwersalna łożyska rolkowego Q120/100x44
- G03-39 Maszyna wyciągowa z kołem pędnym Q4000 mm
Opracowania te oraz inne z grupy G są dostępne w Archiwum Dokumentacji Technicznej.
W oparciu o prace Biura Konstrukcji Maszyn Górniczych z lat 1950-1951 ukazała się pierwsza seria ładowarek zasięrzutnych ŁZK-1P, które przyczyniły się do dużego postępu w zakresie mechanizacji drążenia przekopów.
Zostały opracowane również pierwsze zakładowe normy ZN, np. ZN-52/MG-/13-E-007 Wozy kopalniane. Zestawy kołowe. Próby i badania techniczne.
O wynikach pracy prototypu kombajnu KW-52 w Kopalni „Zabrze Wschód” pisze Trybuna Robotnicza, 1952, nr 162
Rok 1953
Już we wczesnych latach pięćdziesiątych tworzone były dla górnictwa filmy instruktażowe. Pisze o tym Trybuna Robotnicza, 1953, nr 286
Trybuna Robotnicza, 1953, nr 286
Rok 1954
Powstały kolejne opracowania dokumentacji technicznej z obszaru maszyn wyciągowych, między innymi: G42-13 "Maszyna wyciągowa dwubębnowa Q3000 mm".
Wydany został pierwszy poradnik pt. "Przenośniki zgrzebłowe lekkie jedno łańcuchowe PZL-1-15c, PZL-1-25c. Poradnik nr 1: opis, obsługa, eksploatacja, części zmienne". W następnych latach wydano ponad 300 numerów poradników dotyczących różnych maszyn i urządzeń górniczych. Wszystkie Poradniki są dostępne w Bibliotece Technicznej.