Rok 1990
Centrum Mechanizacji Górnictwa KOMAG
Na podstawie Zarządzenia nr 82/Org Ministra Przemysłu z dnia 26 marca 1990 roku, została utworzona jednostka badawczo-rozwojowa o nazwie Centrum Mechanizacji Górnictwa KOMAG.
W 1990 roku nastąpiła zmiana nazwy Zakładu Technik Pomiarowych na Zakład Badań Atestacyjnych, który kontynuował rozbudowę zaplecza badawczego, czego efektem było oddanie do użytku w 1992 roku kolejnych trzech stanowisk - do badań stojaków, elementów maszyn i urządzeń górniczych oraz zaworów hydraulicznych
W Zakładzie Systemów Ścianowych CMG KOMAG w latach 90. XX w. powstały dokumentacje typoszeregu kombajnów ścianowych elektrycznych KSE wyposażonych w ciągniki elektryczne. Największy z tych kombajnów KSE-1000 zasilany napięciem 6 kV co również stanowiło nowość polskim górnictwie, pracował z powodzeniem w kopalni "Ziemowit".
W latach dziewiędziesiątych XX wieku w CMG KOMAG podjęto szereg prac nad nowymi instalacjami zraszającymi kombajnów ścianowych. Podjęto również działania zmierzające do poprawienia bezpieczeństwa pracy poprzez zapobieganie zagrożeniu wybuchem metanu.
Rok 1991
Dyrektorem został Leszek Jarno. Sprawował tę funkcję do listopada 1997 roku.
Z dniem 29 marca 1991 na podstawie zarządzeń Ministra Przemysłu nr 37 z 13 stycznia 1989 i nr 29 z 30 sierpnia 1991 oraz 29 marca 1991 Centrum Mechanizacji Górnictwa KOMAG zostało uznane jako Zakład Badań Atestacyjnych. Decyzją Ministra Przemysłu w uzgodnieniu z Prezesem Wyższego Urzędu Górniczego Centrum Mechanizacji Górnictwa KOMAG zostalo jednostką wyznaczoną do opiniowania i oceny spełnienia wymagań bezpieczeństwa maszyn i urządzeń stosowanych w podziemnych wyrobiskach zakładów górniczych. W związku z czym powołano w jednostce odrębną komórkę Zakład Badań Atestacyjnych - DBA.
Po raz pierwszy Centrum Mechanizacji Górnictwa KOMAG wzięło udział jako samodzielne przedsiębiorstwo w Międzynarodowych Targach Górnictwa, Energetyki i Metalurgii SIMMEX które odbyły się w dniach 14 do 18 września 1991 r. w katowickim "Spodku". KOMAG zaprezentował swoje możliwości techniczne w zakresie projektowania maszyn i urządzeń górniczych oraz wykonawstwa prototypowych rozwiązań.
W 1991 roku opracowano między innymi dokumentacje techniczną:
- W11.196 Kombajn węglowy modułowy KWM 780E
- W30.064 Obudowa ścianowa zmechanizowana TAGOR - 18/32-Pp
- W26.042 Szynowa kolej spągowa SKS-60
- W71.126 Przesiewacz wibracyjny PWP-2-2,4x4,5
W 1991 roku odbyła się pierwsza edycja konferencji naukowo-technicznej o akronimie CYLINDER, ukierunkowanej na badania, konstrukcję, wytwarzanie i eksploatację układów hydraulicznych.
Dyrektor CMG KOMAG stanął na czele zespołu redakcyjnego kwartalnika Maszyny Górnicze i podjął decyzję o radykalnej zmianie szaty graficznej i układu czasopisma. Zeszyt nr 32/33, który ukazał się w sierpniu 1991 r., miał nową, estetyczną okładkę w kolorze zielonym z kolorowym zdjęciem.
Rok 1993
Zmiana systemu gospodarczego spowodowała zmianę zapatrywań i wymagań kopalń w stosunku do wyposażenia mechanizacyjnego. Polskie kopalnie zażądały wyposażenia o dużej wydajności, trwałości i niezawodności.
Centrum Mechanizacji Górnictwa szybko dostosowało się do wymagań kopalń i zaproponowalo nowe rozwiązania techniczne górniczych maszyn i urządzeń. Dlatego też, w latach 1991-1993 zostały w CMG KOMAG opracowane cztery nowe rozwiązania ścianowych kombajnów węglowych przeznaczonych do ścian o dużej koncentracji wydobycia:
- KSE-344 do ścian wysokości od 0,9 do 1,9 m
- KSE-500 do ścian wysokości od 2,0 do 4,0 m
- KSE-700 do ścian wysokości od 1,4 do 3,6 m
- KSE-800/1000 do ścian wysokości od 1,9 do 4,0 m
Rok 1994
Centrum Mechanizacji Górnictwa KOMAG zatrudniało wówczas 980 osób z tego 470 w Centrali, oraz posiadało cztery wydzielone zakłady doświadczalne:
- Zakład Budowy Maszyn Doświadczalnych w Zabrzu
- Kopalnia Doświadczalna Węgla Kamiennego M-300 w Zabrzu
- Zakład Doświadczalny Uszczelnień Technicznych w Zabrzu
- Zakład Doświadczalny Nowych Technologii w Katowicach
O dorobku konstrukcyjnym, badawczym oraz o nowych kierunkach rozwoju KOMAG-u wspomina w wywiadzie w Trybunie Górniczej dyrektor Leszek Jarno.
Na mocy Ustawy o normalizacji z 3 kwietnia 1993 roku powołano i umiejscowiono w KOMAG-u:
- Normalizacyjną Komisje Problemową nr 148 ds. Górniczych Maszyn i Urządzeń Chodnikowych oraz Robót Pomocniczych
- Normalizacyjną Komisję Problemową nr 149 ds. Górniczych Maszyn i Urządzeń Ścianowych
- Normalizacyjną Komisję Problemową nr 150 ds. Maszyn i Urządzeń do Przeróbki Mechanicznej Węgla
Z uwagi na konieczność oddzielenia badań od procesów oceny zgodności, z Zakładu Badań Atestacyjnych wydzielono Laboratorium Badań.
W 1994 roku opracowano między innymi dokumentację techniczną:
- W92.072 Samojezdny wciągnik łańcuchowy SWŁ 6/10
- W66.062 Wentylator lutniowy WLE-603 B-S
- W31.194 Obudowa zmechanizowana TAGOR 21/31-POp do podsadzki hydraulicznej
- W90.181 Zespół lutni wirowej ZLW-700-HP
Rok 1995
Zakład Badań Atestacyjnych CMG KOMAG uzyskał akredytację jednostki certyfikującej wyroby. Potwierdzeniem tego był certyfikat akredytacji nr AC 023 wydany przez PCBC (obecnie PCA).
Laboratorium Badań DLB dostosowało swój system jakości do normy europejskiej PN-EN 45001 i Przewodnika ISO /IEC 25:1990 i uzyskało status laboratorium akredytowanego. Potwierdzeniem tego był Certyfikat nr L 39/1/95 wydany przez PCBC (obecnie PCA).
W 1995 roku KOMAG uroczyście obchodził Jubileusz 50-lecia działalności. Główne uroczystości miały miejsce w Teatrze Muzycznym w Gliwicach. Z tej okazji wydano także jubileuszowy album.
Na początku 1995 roku urochomiono w CMG KOMAG laboratorium hydrauliki siłowej, wyposażone w stacjonarne stanowiska do badania elementów hydraulicznych, takich jak pompy, silniki, hamulce, zawory i rozdzielacze.
W Zakładach Mechanicznych "Zamet" w Tarnowskich Górach zaprezentowano ścianowy kombajn KSE-1000, przeznaczony do urabiania pokładów węgla o grubości do 4 m. Był to pierwszy na świecie kombajn o napięciu zasilania 6000 V, który pozwalał wydobywać w ciągu doby przeciętnie 7,5 tys. tony węgla.