Rok 1955
W dziesiątą rocznicę istnienia Politechniki Śląskiej w Trybunie Robotniczej, 1955, nr 282 opisano współpracę między Centralnym Biurem Konstrukcji Maszyn Górniczych a Katedrą Pomp i Silników.
Rok 1956
W 1956 roku Biuro wzbogaciło się o halę budowy prototypów, która stała się ważnym ogniwem w pracy Biura, umożliwiając zacieśnienie kontaktu konstruktorów z warsztatem i ułatwiając prowadzenie prac doświadczalnych nad nowymi rozwiązaniami.
Od 1956 roku Główny Instytut Górnictwa oraz Zakłady Konstrukcyjno-Mechanizacyjne Przemysłu Węglowego podjęły prace doświadczalne i konstrukcyjne nad obudową ścianową zmechanizowaną, którą można było przesuwać za pomocą przesuwników hydraulicznych, eliminując pracochłonne ręczne przestawianie stojaków i stropnic.
Rok 1957
Zakłady Konstrukcyjno-Mechanizacyjne Przemysłu Węglowego
Centralne Biuro Konstrukcji Maszyn Górniczych zostało połączone z Instytutem Mechanizacji Górnictwa, a następnie przekształcone w Instytut Doświadczalno-Konstrukcyjny Przemysłu Węglowego, który w roku następnym przyjął nazwę Zakładów Konstrukcyjno-Mechanizacyjnych Przemysłu Węglowego. Połączenie placówki naukowo-badawczej, jaką był Instytut Mechanizacji Górnictwa z Centralnym Biurem Konstrukcji Maszyn Górniczych stworzyło warunki umożliwiające kompleksowe rozwiązywanie mechanizacji, elektryfikacji i automatyzacji, jak również wdrażania nowej techniki i ekonomicznej analizy tych przedsięwzięć.
Zadaniem nowo utworzonych Zakładów było wdrażanie nowych metod eksploatacji węgla kamiennego oraz systemów mechanizacyjnych z zastosowaniem krajowych i zagranicznych maszyn oraz urządzeń górniczych.
O powstaniu zakładów pisze się w Trybunie Robotniczej, 1957, nr 142
Opracowano dwa nowe typy kombajnów: KW-2 i KW-3. 
W latach 1956-1957 skonstruowano w ZKMPW lekki przenośnik zgrzebłowy SKAT, który rozwiązał problem samoładowania i odstawy urobku z robót przygotowawczych wykonywanych w węglu.
Na terenie ZKMPW w 1957 roku zostało powołane Koło SITG.
O powstaniu zakładów pisze się w Trybunie Robotniczej, 1957, nr 142
Rok 1958
W latach 1956-1958 powstały w ZKMPW konstrukcje ładowarek szybowych ŁCh-1 i ŁCh-2, które były wydajniejsze i doskonalsze niż pochodząca z początku lat 50. XX w. ładowarka Łch-335.
ZKMPW wydało Album Maszyn Górniczych 1950-1957 opracowany przez inż. Jerzego Wilanda. Album jest dostępny w zbiorach Biblioteki Technicznej.
Z specjalnym wydaniu z okazji Dnia Górnika w dzienniku Nowiny, 1958, nr 48 (101) opisano nowe rozwiązanie kolejki linowej zaprojektowane przez konstruktorów z ZKMPW. 
O tej samej konstrukcji wspomniano również w Trybunie Robotniczej, 1958, nr 98
Rok 1959
Zarządzeniem władz resortowych powierzono Zakładom Konstrukcyjno-Mechanizacyjnym PW funkcję Centralnego Branżowego Ośrodka Normalizacyjnego w dziedzinie maszyn i urządzeń górniczych, maszyn i urządzeń przeróbki mechanicznej węgla oraz sprzętu ratunkowego.
Podjęte prace GIG i ZKMPW nad obudową ścianową zmechanizowaną doprowadziły do
skonstruowania pierwszych sekcji doświadczalnych obudowy zmechanizowanej typu OSM, które w następnym roku zaczęto wypróbowywać w kopalniach. Próby dały wynik pomyślny, wobec czego przystąpiono do produkcji seryjnej.
W okresie 1957-1959 oddano do ruchu wiele podstawowych maszyn i urządzeń dla mechanizacji ścian konstrukcji ZKMPW. Powstał w tym czasie szereg kombajnów wrębnikowych, takich jak kombajn KW-3 i KWP-1k oraz pierwszy kombajn bębnowy KWB-2.